آبجی کوچیکه   و   داداش بزرگه   

۲۹فروردین  :

 امروز روز ارتش ه . روز بابای مهربون من و هزار هزار بابای مهربون و از جان گذشته دیگه تو این مملکت. بابایی که بهترین سالهای عمرم رو ٬ شیرین ترین روزهای بچگیم رو یک خط درمیون دیدمش . بابایی که ارتشی بود و اون روزهای تلخ باید نمی بود ! نمی بود تا خیلیها امروز باشن ! باید دور می بود تا خیلیها امروز باشن و نفس بکشن و غر بزنن ! اون روزها بابایی نمی دیدیم و امروزمی بینیم: ( کی برد کی خورد ما جاموندیم ! )   یه عمر شنیدیم بسیج شور آفرید و سپاه افتخار افرید ! بر منکرش لعنت اما .... اما فقط فهمیدیم ارتش هیچ کدوم از اینها نیست چون وظیفه کاریش بوده هرکاری کرده هیچ !!! یادم نمیره روزی رو که حتی از نوشت اسمم تو کلاس کنکور ایثارگران خودداری شد !یا حتی مدرسه شاهد ! به اینجا که میرسید ارتش جز ایثارگران و رزمندگان هم محسوب نمیشد !

اما من شخصآ به پدرم افتخار میکنم . پدری که بهترین سالهای عمرش رو در دفاع از آب و خاکی گذاشت که اونور آبیها فقط بلد به اسمش بنازن و به نامش افتخار کنن !! ایران اسمی که من ٬تو ٬خیلیا فقط به عنوان ملیت خودمون بلدیم تو فرمها  بنویسم  ! اره افتخار میکنیم اما

 اما یادمون نره اونهایی رو که این افتخار رو ساختن ! چه اونها که موندن .. چه اونهایی رفتن و جاشون خالیه .

روزت مبارک بابا . روزت مبارک قهرمان همیشگی من